 |
جهانى كه نور وحى به ما ارائه مىدهد
يكى از آن رسالتها همين مطلب است كه-باز به تعبيرامروزيها-جهان بينى ما را تغيير مىدهد،يعنى بينش ما را دربارهجهان تغيير مىدهد.جهانى كه ما با حس خودمان آن را احساسمىكنيم و با عقل خودمان آن را درك مىكنيم يك جور جهان است،جهانى كه نور وحى به ما ارائه مىدهد همين جهان است اما با يكتار و پود خيلى بيشترى.وحى به ما اينجور مىگويد: «سبح لله ما فىالسموات و الارض» تمام ذرات هستى زبانشان به تسبيح خداگوياست ولى شما نمىفهميد،و[همين طور است]و در مورد خودانسان،و اين مهم است.ما براى خودمان چشم سراغ داريم،گوشسراغ داريم،لامسه سراغ داريم،شامه سراغ داريم،ذائقه سراغداريم،عقل و فكر سراغ داريم و بيش از اين چيزى در خودمان سراغنداريم،انبياء مىآيند به ما مىگويند-طبق مثل معروف-اى انسان!تو همين مقدار كه ظاهر هستى چند برابر اين مخفى هستى.
براى نزديك شدن به مطلب يك مثل عاميانه ذكر مىكنيم ويك مطلب علمى.
يادم هست كه وقتى بچه بوديم،اين بچههاى شيطان رااينجور تعبير مىكردند،مىگفتند:اين بچه را مىبينى؟همين قدر كههست دو برابر اين زير زمين است،يعنى اين را به اين كوچكى نبين،اين چند برابر است،اين قدرش را مىبينى،دو برابر زير زمين است.
اين مثل عاميانه.
علم امروز هم درباره روح انسان به يك چنين كشفى نائلشده است.در قديم غالبا اين طور خيال مىكردند (5) كه جسم منهمين چيزى است كه دارم مىبينم،روح من هم همين است كهخودم در درون و ضمير خودم[مىيابم.]از ضمير و دل خودم كهخودم با خبرم.اين روح من، اين هم جسم من،پس من اگر از هر چهخبردار نباشم از جسم و روح خودم با خبرم.ولى روانكاوى،امروزثابت كرده است كه از روح انسان فقط مقدار كمى براى انسانپيداست و بيشترين او از خود انسان مخفى است.اينجور مثلمىزنند،مىگويند شما يك هندوانه يا يك قطعه يخ را بيندازيد درحوض،بعد ببينيد از اين هندوانه يا قطعه يخ چقدر از آب بيرون استو چقدر داخل آب است،وقتى نگاه مىكنيد،مىبينيد اين هندوانه يااين يخ مقدار كمى از آن از آب بيرون است،بقيهاش زير آب است.
مىگويند روح انسان هم اين طور است،مقدار كمى از روح انسان براى خود انسان آشكار است،مقدار بيشتر روح انسان از خود انسانهم مخفى است.هر كسى يك دنياى درون مخفى از خودش دارد،آن را مىگويند دنياى شعور باطن،كه گاهى آن دنياى درون مخفىكه خود انسان هم از آن بىخبر است،در خواب يا در بيدارى،درحال غضب و خشم اثرى بيرون مىدهد.
نظرات شما عزیزان:
